دارم بساط کتابخانه‌ام را پهن می‌کنم. بله، مشغول این کارم. هنوز کتاب‌ها را روی قفسه‌ها نچیده‌ام، هنوز ملال خفیف نظم لمس‌شان نکرده است. نمی‌توانم از کنار صفوف‌شان قدم‌رو رَوم تا در برابر حُضاری مهربان و صمیمی از آنها سان ببینم. لازم نیست ترس به دل‌تان راه دهید. باید ازتان خواهش کنم در میانۀ آشوب جعبه‌هایی که به‌زور گشوده‌ام به من ملحق شوید، در هوای انباشته از گردوغبار چوب، بر کف زمینی پوشیده از تکه‌پاره‌های کاغذ، تا در میانۀ کُپۀ کتاب‌هایی که بعد از دو سال منبع
درباره این سایت